Eritrese Vrouwen in Nederland: Strijd om Werk en Acceptatie

15 mrt , 12:30 Nieuws
image 24 674486d66c035

Zuzana Valinova helpt Eritrese Vrouwen in Nederland

Een Missie van Integratie

Zuzana Valinova (50) kwam 25 jaar geleden naar Nederland voor de liefde, een sprong in het diepe die haar op een lange weg van integratie bracht. De Tsjechische, die destijds geen woord Nederlands sprak, moest knokken om geaccepteerd te worden in de maatschappij. Haar ervaringen hebben haar gemotiveerd om nu een groep Eritrese vrouwen in Zutphen te ondersteunen, die ondanks hun verlangen om te werken, maar niet de kans krijgen om zich te bewijzen.

Van Vangnet tot Werkplek

De missie van Zuzana begon met het oprichten van stichting Vangnet in 2018, gericht op het helpen van Eritrese jongeren in Deventer. Een jaar geleden breidde de stichting haar werkzaamheden uit naar Zutphen, waar vijftien Eritrese vrouwen, variërend in leeftijd, hunkeren naar een werkplek. Het team van zes, onder leiding van Zuzana, geeft de vrouwen tweemaal per week taalles en begeleidt hen intensief. Ondanks hun inzet blijven de vrouwen aan de zijlijn staan, gefrustreerd door de onmogelijkheid om werk te vinden.

Strijd om Acceptatie en Werk

De gemeente Zutphen klopte aan bij Vangnet, in de hoop dat de stichting de Eritrese vrouwen aan werk kon helpen. Echter, ondanks de inspanningen en de voorbereiding van de vrouwen, krijgt Zuzana telkens nul op het rekest van bedrijven en organisaties. Flexibiliteit van werkgevers blijkt een struikelblok te zijn, aangezien de vrouwen verantwoordelijk zijn voor huishoudelijke taken in de avonden en weekenden. Dit gebrek aan begrip veroorzaakt gevoelens van eenzaamheid en frustratie bij de vrouwen, die zich niet volledig geaccepteerd voelen in de Nederlandse samenleving.

Volharding en Hoop

Terwijl de Eritrese vrouwen steeds meer ontmoedigd raken en de motivatie om te integreren afneemt, blijft Zuzana vastberaden. Haar inzet is gevoed door persoonlijke ervaringen en successen elders. De behaalde resultaten in Deventer dienen als een baken van hoop, dat ook in Zutphen mogelijkheden liggen voor deze vrouwen. Ondanks de uitdagingen en obstakels, weigert Zuzana op te geven. Haar streven naar gelijke kansen en acceptatie voor alle immigranten in Nederland blijft onverminderd.